Koty – przyjaciele Pana Kotka :)

Żeby Panu Kotu nie było smutno uszyłam mu kolegów. Koledzy są różnej wielkości. Każdy ma szaliczek na chłodne jesienne dni :).

Pan Kotek

Moja kotomania nie słabnie ani trochę. Przedstawiam nowy model kota  – szalikowiec :).  Ten na zdjęciu jest w rozmiarze L, ale szykuję już szablony na M-ki i S-ki :).

Jak zrobić lukier?

Często pytacie w mailach i komentarzach jak robię lukier. Kilka razy obiecywałam, że zrobię wpis o robieniu lukru i w końcu się zmobilizowałam :). Oto instrukcja jak zrobić lukier.

Do zrobienia lukru potrzebujemy przesiany cukier puder i białko. Nie da się dokładnie określić proporcji bo ilość cukru, którą trzeba dodać do białka zależy od rodzaju cukru, od tego jak drobno jest zmielony i od wielkości jajek. Najczęściej na jedno białko z dużego jajka (L, XL ) potrzeba około 1 – 1,5 szklanki cukru.

Białko i cukier umieszczamy w misce miksera i mieszadłem (nie rózgą!) UCIERAMY – na wolnych obrotach –  do chwili aż lukier będzie śnieżnobiały a cukier się rozpuści. Aby to sprawdzić rozcieramy odrobinę lukru palcami, jeżeli cukier będzie bardzo wyczuwalny ucieramy jeszcze kilka minut.

Do nakładania lukru przydadzą się drewniane patyczki i pergamin złożony w rożek.  Poza tymi „przyrządami” nie używam nic innego.  Żadnych cudownych wynalazków: szpryc, metalowych końcówek i rękawów cukierniczych.

Lepiej żeby lukier był bardziej gęsty niż rzadki. Zbyt gęsty lukier rozrzedzamy dodając stopniowo po (dosłownie!) 3 – 4 krople wody. Po dodaniu każdej porcji lukier trzeba dokładnie wymieszać. Gdy dodacie za dużo wody to lukier trzeba utrzeć ponownie dodając cukru pudru.

Do barwienia lukru używam barwników w żelu lub bardziej skoncentrowanych – w paście. Takiego barwnika używa się naprawdę niewiele. Wystarczy odrobina na końcu patyczka, która zabarwi lukier na intensywny kolor. Barwniki w paście i w żelu mają jeszcze tą zaletę, że po ich dodaniu lukier nie zmienia konsystencji i nie staje się rzadki tak jak po dodaniu barwników w płynie.

Gotowy lukier nakładamy do pergaminowego rożka, odcinamy końcówkę i lukrujemy. Pamiętajcie, że im rożek mniejszy tym bardziej poręczny i bardziej precyzyjne wzory można nim wylukrować :).

Trudno zrobić zdjęcie naciskając spust migawki jedną ręką a drugą lukrować piernika ale może uda mi się namówić Artura na pomoc w zrobieniu kursu lukrowania :).

Pierniczki bez pieczenia :)

Sezon piernikowy w pełni :). U mnie dzisiaj pierniczki bez pieczenia :). Po więcej zdjęć zapraszam do Rękodzielni

Piernikowa drużyna :)

Sezon piernikowy zawitał także do rękodzielni :). Dzisiaj uszyłam szczęśliwą trzynastkę piernikowych ludzików. Pierniczki uszyte są z ekozamszu w trzech kolorach (niedopieczonym, takim w sam raz i nieco przypalonym).  Zamknięte w piernikowym pudełku czekają na Świąteczny Jarmark.